Стручни совети од областа на Психологијата!

Decata od 3 godini seuste ne mozat da gi izgovaraat zborovite kako nie vozrasnite, no doma ke vezbate pravilno izgovaranje i nema da se koristite so nejzinoto recnik tuku so recnikot na vozrasnite (eden prost pimer. ako tocakot go vika koke, vie nema da go vikate koke tuku tocak). Ne bi mozela vaka da kazam za sto se raboti i dali e sram vo prasanje, toa najdobro mozete vie da procenite i ako se raboti za sram, nemojte so sila da go forsirate deteto da zboruva i komunicira, tuku postepeno, povekje druzete se, najdete i nekoe drugarce, nosete ja vo igroteki, kaj prijateli koi imaat decinja i sekako preispitajte go odnosot kon nea - ne kritikuvajte ja, pocesto falete ja so cel da stekne samodoverba i da se pocuvstvuva vredna. Ne ste pisale povekje informacii, se nadevam ova ke e dovolno nesto da prevzemete.

Ajde i jas da pobaram sovet. Se vozdrzuvav bidejci ne sakam premnogu da se nametnuvam so moite problemi, veke dva pati go prasuvav psihijatarot na forumov. Obicno i se obiduvam sama da go resam problemot ama sega gledam deka ne odi. Po samoanalizite svativ deka sum stanala najgolemiot pesimist na planetava. Samo nekoi losi pretcustva imam. Ce otidam na ginekolog, ce mi rece deka se e vo red, i jas edna nedela najmnogu sum smirena. I togas i mm zabelezuva deka sum vo podobro raspolozenie. Ama potoa ce mi se pojavi nekoj simptom, ce pocnam da analizira, da baram na internet i ce si napravam cela prikazna. I taka se macam sebe si, gi macam drugite okolu mene, sigurno i loso mu vlijaam na bebeto. Poradi seto toa custvuvam griza na sovest i uste poloso se custvuvam. Se tesam deka koga ce se porodam ce bide podobro, ce bidam onaa starata, ama se plasam deka ova ce mi prejde vo "navika" i deka togas ce se plasam za zdravjeto na bebeto i taka beskonecno. Pozdrav do tebe Vesna i blagodaram odnapred za sovetot.

Zdravo Natalija. Pricinite za vakvata sostojba kaj tebe se malce podlaboki, mozebi imas golem kriticar vo sebe koj ne ti dava mir (verojatno si stroga kon sama sebe i premnogu baras od sebe i vo drugi zivotni situacii), ednostavno strukturata na tvojata licnost e takva i toa si bara povekje rabota na sebe si, no eve ke probame so instant soveti, koi se nadevam malku od malku ke ti pomognat. Moeto dozivuvanje koga go citam tvojot post e deka sama si vlegla vo nekoj zatvoren krug i sekako, sama mozes da izlezes. Kolku sto se sekjavam od tvoite postovi, ti imase nekoi problemi na pocetok na bremenostra (izvini ako sum pomesala so nekoj drug) i vo takvi slucai odredena doza na zagrizenost i strav, mozebi e normalna, no sepak kaj tebe stignalo do granica na sebe-izmacuvanje. Nasocuvanjeto na svesta i vnimanieto kon telesnite procesi (kako posledica na problemite koi prethodno si gi imala), sekako deka ke donese eden kup "simptomi" koi inaku ne bi gi ni primetila i se bi proslo vo najdobar red. Zaprasaj se sama sebe koja e tvojata potreba da se sebe-izmacuvas i sto si pravis na sama sebe so toa sebeizmacuvanje? I za da ti bide uste poloso, se nabivas sama sebe so cuvstvo na vina - taka go zatvaras krugot vo koj uporno i uporno ostanuvas vo nego iako znaes deka ne bi trebalo.

Цитат :

Se tesam deka koga ce se porodam ce bide podobro, ce bidam onaa starata, ama se plasam deka ova ce mi prejde vo "navika" i deka togas ce se plasam za zdravjeto na bebeto i taka beskonecno.

Ne se tesi Natalija, tuku prevzemi nesto. Ako ostanes so istiot nacin na razmisluvanje, golema verojatnost e deka ke si go ostvaris predvidenoto vo tvojot post. Smeni go nacinot na razmisluvanje, oddaleci go tvoeto vnimanie (kolku sto mozes) od telesnoto. Ne zasluzuvas da si sozdavas nemir i bolka, ne zasluzuvas da go zivees zivotot so strav i vina, ova e period kade najdobro e psihicki da se pripremas za poroduvanje i precekuvanje na bebenceto, Nasoci gi mislite kon sreduvanje na domot, setanje po prodavnici - ne mora da kupuvas, samo informiraj se sto se ima (mene bar mi e mn interesno toa), pravi nesta sto tebe te ispolnuvaat. So eden zbor, prestani da se filmas i da sozdavas crni scenarija, neka ti bide jasno deka so toa sama se kaznuvas. Koga i da pomislis na takvo nesto, spomni si sto ti kazal ginekologot - deka e se vo red. Koga ke pocnes da primetuvas "simptomi", odvleci si go vnimanieto so nesto drugo, ne trcaj na internet da baras bolest, tuku iskoci so drugarki, javi se nekomu, razgovaraj so soprugot za nekoi temi koi vrska nemaat so "simptomite". Nakratko kazano, smiri go saboterot vo tebe i DOZVOLI SI DA UZIVAS ZATOA STO ZASLUZUVAS! Izlezi od krugceto i napravi nesto ubavo za sebe, vinata i stravot ne ti se sojuznici, naprotiv, samo ke te vlecat nadole, nemoj da neguvas misli koi te pravat tazna ili te voznemiruvaat. Kazi si na sebe deka problemite se nazad, bidi svesna za segasniot moment, imas uste nekoe vreme do poroduvanje i iskoristo gi najdobro sto mozes, tvoite emocii se tvoja odgovornost, kako i tvoeto raspolozenie. Vozrasna si, silna i pametna, ke prevzemes odgovornost za ona sto si go pravis na sebe i pocni pocesto da si udovoluvas, namesto da se kaznuvas - veruvaj, nemas pricina za sebe-kaznuvanje i samo-maltretiranje, prekini go krugot koj si go sozdala, dozvoli si da se izraduvas, da uzivas, pa i da se razgalis sama sebe, namesto strav dadi si podrska, pozitivna misla i vnimanie, nemoj da se "shamarash" tuku odnesuvaj se dobro kon sebe , a toa postepeno da ti stane navika.

Vesna mnogu ti blagodaram. Ne ocekuvav deka ce se soglasam so sekoj tvoj zbor i deka sekoja tvoja recenica ce mi bide verbaliziranje na ona sto jas ne mozev so zborovi da go iskazam, a go cuvstvuvav. Sega stanav poveke svesna za nekoi raboti, pa kako vikaat svesnosta e prv cekor za promena, uste da imam i motivacija...Vistina e deka imav mnogu problemi na pocetokot na bremenosta ( bev na rabot da go izgubam bebeto) i mislam deka se pocna od toa, ednostavno ne mozam da se uveram sebesi deka rabotite mozat da se podobrat i se da zavrsi srekno za mene. A za toa deka imam saboter i kriticar vo mene, posle tvoite zborovi mislam deka go imam najgolemiot kriticar, koj ocekuva nevozmozni raboti. Poradi nego postojano sum na strek deka ce gi ispustam simptomite koi ako gi zabelezam navreme ce mi go spasat bebeto. Zatoa postojano lovam simptomi i ne mozam od toa da se otkazam, toa mi e kako nekoja misija za da ja socuvam bremnosta. Ce go citam tvojot post poveke pati(najmnogu koga ce podlegnam na stravot) i se nadevam deka ce pocnam da gi primenuvam sovetite.

Natalija, ne rekle za dzabe "svesnosta leci", sepak treba vreme za toa, ti seto ova go zboruvas na intelektualno nivo, ZNAES deka e taka, no za da se napravi cekor povekj etreba DA GO DOZIVEES na emocionalno nivo. Dobro e sto imas nekoj pocetok, mozebi ke uvidis sto navistina si pravis na sama sebe i ke si dozvolis nesto poinakvo. Znaci ne samo da ostanes na nivoto "sega znam, pa sto?". Daj mu odmor na saboterot i kriticarot i dozvoli si da uzivas vo sopstvenata avtenticnost.
Za se sto treba ke se konsultirame ponatamu.

Vesna Blazevska напиша:

Ves, mi treba vozrasta na licnosta za da mozam soodvetno da odgovoram. Ako stanuva zbor za dete ili tinejdzer moze da e edna pricina, za vozrasna, zrela i oformena licnost moze da se raboti za sosema nesto drugo.

Licnosta e vozrasna zena , majka , baba, 58 godini . Nekogas mislis saka cel svet , za mig gi mrazi site koi ziveat podobro.

Moze da bidat klimaktericni promeni, klimakteriumot so promenite koi gi pravi vo organizmot strasno deluva na raspolozenie i emocii, pa i na odnesuvanje. Od druga strana, postarite luge si nostat pogolem "tovar" od nas pomladite i potesko se nosat so toj tovar. Znaci i nejziniot zivoten tek i nastani oi i se slucuvale moze da imaat vlijanie vo vakvite razliki vo odnesuvanjeto, no i licnosnata struktura koja ja poseduva...

Ves напиша:

Фала драга Весна , се обидуваме со разбирање , ама нејзе се и како таа што си мисли во моментот така , како и да е секој со своја различна перцепција на нештата ама толку тврдоглавост и инат и променливост до бескрај од жена во тие години

Bidi svesna deka se dodeka se trudime da gi promenime nestata okolu nas, nisto ne se menuva,koga ke pocneme da se menuvame sebe, cel svet se menuva - paradokasalno no vistinito.

најискрено барам помош зашто сум преочајна....значи со оглед на годините што ги имам повекето ке речат ај ке си најдеш друг....или нешто во тој фазон...ама откако ја прекинав една 3 год врска пред извесно време, се после него ми е глупаво, се ми е онака бедно незнам како да кажам, буквално ко да останав скаменета, ни емоции ни нешто ме интересира за домашниве другари колеги ништо...ке искочам некаде друштво се фино атмосфера и ке си заминам значи за неполн пола саат.најтешкото е што почнавме пак да се слушаме и си изјавуваме ИСТА љубов ма да знам дека никогаш нема да биде ИСТО , и мислам дека ако пробам да се гледаме пример 1 неделно некако ке ми биде полесно...ама тој тоа не го сака, он сака врска а несмееме(ОД ИКС ПРИЧИНИ)...дали да се борам уште сама со себе, или да го "закопам" еднаш за секогаш?
значи како да си ја вратам вољата и како да почнам да го прифаќам животот без него, дали да одговарам на повиците пораките мејловите....што мислите?во моментот ми е полесно но потоа доаѓа
ќе напоменам пак дека несмеам да бидам со тој човек, а тешко ни е и на двајцата мене мислам дека срце ке ми пукне секој момент...ќе ве замолам за било каков одговор...благодарам однапред.





П.С. и уште едно мааааало прашање...дали мислите дека некоја врска би имала некаква перспектива доколку партнерите се на различно образовно ниво...колку тоа би сметало подоцна, дали едниот би се нашол исфрустриран?

Zdravo Marina. Iks pricini (predpostavuvam)...Jas mozam da ti kazam samo - izberi go ona sto smetas deka ZA TEBE e najdobro. Glupavo ti e zatoa sto se 3 godini vo [prasanje, ne se 3 dena - naviki, nacin na zivot, se treba da smenis, a sekako, sekoj covek ima otpor kon promenite sto treba da gi napravi za da zivee podobro ili poinaku. zosto ne otvoris eden nov horizont i ne probas da ja vidis ubavinata vo nesto drugo. Zaprasaj se - sakas li i ponatamu da se kries ili da iskocis so dobro drustvo i ubavo da si pomines? Kazuvas deka TOJ saka vrska...sto sakas TI? Znaci sledi ja tvojata zelba i poreba, ako imas potreba seuste da se kries i izmacuvas so taa vrska, mozes slobodno, ako sakas da se relaksiras, da go vidis od poinakov aspekt zivotot, bidi spremna da napravis promeni - rascisti so nego zasekogas. Za ova treba hrabrost, , navistina treba da se pomacis za da napravis nesto poinakvo no PODOBRO za tebe. Odlukata e tvoja - dali sakas da zivees vo ovoj ocaj i bolka ili sakas da si srekna, ubavinata e sto imas izbor i moj sovet e DA IZBERES ONA STO E NAJDOBRO ZA TEBE, ne za nego. Gledanjeto 1 nedelno samo ja prolongira rabotata, odgovaranjeto na mejlovite i porakite mnogu lesno ke te vrati na staro mesto i se od pocetok. A "NESMEAM", ne znam kolku si mokjna da go smenis za da imas normalna vrska so nego (ne ja znam pricinata zasto ne smees), sepak imas izbor, izberi ona sto e najdobro kolku i da e tesko vo momentot.
Za vtoroto prasanje...se zavisi od licnostite koi se involvirani. Ima sansa toj sto e so ponisko obrazovanie da se pocuvstvuva inferioren no poradi toa da zeme da zavrsi fax, no moze i poradi toa da pravi opstrukcii vo vrskata, kavgi, raspravii (duri i nesvesno). Sepak vo praksa ima mnogu takvi vrski i brakovi koi optimalno funkcioniraat, vazno e partnerite da znat da se sledat eden so drug i na emocionalno i na intelektualno nivo, a za toa ne e neophodno visoko obrazovanie, no sepak edna ncitanost na licnota e dobrodojdena.

Марина напиша:

благодарам за одговорот, и за советите, ке пробам да одберам што е најдобро за мене...
и да, многу размислував и видов дека сум била будала зашто само за него мислев, заборавив на себе
сега и да не сакам ќе го повредам , но доста беше самоуништување!!!
фала уште еднаш се најдобро ти посакувам !!!

Milo mi e sto brzo uvide za sto se raboti, ne si bila budala, taka si znaela, od sega ke naucis poinaku. I vo idnina, (vo vrskite koi ke gi imas) ne zaboravaj na sama sebe, sekogas neka ti stoi pred oci prasanjeto "sto sakam jas?", a ne da podkleknuvas na tugite potrebi i zelbi.
pozdrav

najverojatno novonastanata zaradi raganjeto na bebeto no malku i nadovrzana na negovoto prethodno odnesuvanje....koga go vikam da si dojde od igra vo dvorot nema teorija da me poslusa na 1pat...toa mozebi ke bide na 10pati vikanje i toa se kacuva so vreskanje,inaetenje.....znaci neposlusnost do krajni meri........koga odime na gosti saka se da prefati segde da vidi sto imaat da jadi od se a bil najaden pred da izlezime.....radoznalost do nemajkade....gi tepa decata na ulica a itie nego za bezvezni raboti na pr.mamo pa zosto jas nemam takva igracka kako negovata??????....udovolenost......placi za sekoja igracka koja ke ja vidi saka da ja ima i se prpela po zemja verojatno ste videle takvi deca i ste si rekle lele kolku nevospitano i razgaleno dete.......jas sum taa sto napravila propust vo vospituvanjeto samo sega ne znam kako da go ispravam......

Ова го копирав од мој претходен пост...барам совет кај грешам

Ilince, za kolkavo dete stanuva zbor? Ne e nisto strasno, propusti pravime site kako roditeli, se' se poprava. Pisi kolkavo e detenceto i pred kolku vreme se rodi bebenceto.

eve imam na tikerot Vesna.... Valentin e pet i pol godini a Ivona e 6 i pol meseci....moram da napomenam deka ova bese i pred da se rodi Ivona ama sega e poizrazeno ...pozd

Izvini, voopsto ne primetiv. Znaci sinceto e vo edna vozrast kade saka se da znae, se go interesira, normalno, odlika na inteligentno dete. Voopsto ne e strasno ili sramno ako na gosti si pobara da jade, ke mu objasnis samo deka ne e kulturno sam da cepka koga ste na gopsti tuku da pobara i ke mu bide dadeno - pocesto razgovarajte za ova, no so miren ton, bez raspravii i samo strplivo. Temperamentno e deteto, ne saka da vleze vo ramkite koi ti mu se metnuvaat, saka nesto svoe, nie sekogas toa go dozivuvame kako neposlusnost, sepak Valenti ima samo 5 godini i kako za sekoj 5 godisnik ne mozeme da ocekuvame deka ke se odnesuva kako vozrasen, znaci malku trpenie so nego, a predpostavuvam deka vasite ocekuvanja kon nego (nesvesno) se zgolemile odkako se rodila Ivona, pa steto toa kaj nego se povekje se potenciralo. Jas bi sovetuvala da se ignorira "treskanjeto od zemja" koga bara igracka, kazete deka nema pari za toa, i zaminete, kolku i da se prpelka po zemja ne dozvoluvajte da padnete na negovata manipulacija (bez razlika dali ste doma ili nadvor) -site deca manipuliraat, Valentin NE e nevospitan i razgalen, samo videl nacin kako moze da dobie ona sto saka, koga 2-3 pati nema da uspee, ke prestane toa da go praktikuva. Od druga strana preispitajte gi vasite ocekuvanja od nego, mozebi premnogu barate i ocekuvate, sepak, toj e samo 5 godini i mozebi ne e spremen za odgovornostitre koi mu se nametnuvaat pa pokazuva revolt (kako i sekoj covek sto bi pokazal revoilt koga ne saka nesto da pravi). Pocituvajte ja negovata licnost, negovitre potrebi, zadovolete ja negovata ljubopitnost, napravete dogovor za izleguvanjeto i vrakjanjeto doma. Tepanje so decata - ako znae da se odbrani od deca sto go tepaat - ok, no ako toj ja provocira situacijata, nemojte da nastapite so karanje i kritikuvanje, ednostavno prasajte go zosto go natepal deteto, ponatamu ke razgovarate okolu toa, ke mu objasnite deka ne moze site deca da imaat takvi i tavi igracki, sekako, ke go naucite postepeno da si gi odlozuva potrebite, slaba frustracija (pr. ne moze da ja kupime taa igracka zasto e preskapa) ke mu pomogne da prifati deka ne moze covek se da dobiva vo zivotot, a so toa i poleka da cekori kon sozrevanjeto. Treba tuka i vasa doslednost, kolku i da vi e tesko ostanete na svoeto, nema nisto loso da mu se sluci ako denes ne dobie igracka ili ako si dojde doma 15 min porano. Se nadevam deka nestopomognav, dokolku treba esto povekje, pisete.
pozdrav

Здраво Весничка.

Кај нас пак се јави проблем кај синчето откога тргнавме во градинка.Насабајле многу плаче, но откога ќе го оставиме за миг се смирува.Потоа игра, се дружи и многу е мирен...но, проблемите почнуваат откога ќе се вратиме дома.Само што ќе се симне од кола, без никаква причина почнува за се и сешто да вреска, да мава по нас, да се дере.Ништо не сака да прави, за ништо не се интересира. Ни играчките дома го интересираат, ни цртаните што ги обожавал, ни прошетките кои сме ги правеле,Само врескање за се и што е најважно без причина, се му смета и така додека не си легнеме.Многу е станат агресивен и тоа само спрема домашните. Леле цело мало го слуша и не прашуваат што се случи со детето од кога тргна во градинка.А кога го прашувам како си поминал не сака да каже, избегнува тема, несака за градинка воопшто да разговара.
Според мене Веснич, е некој вид на револт, што го оставаме, а се досега веќе 4 години бил гален и мазен дома и само со мене и дење и ноќе.

Zdravo
Revolt e vo prasnje, mozebi ne mu e jasno zasto mora da odi vo gradinka i se luti, obvinuva. Razgovrajte sekoj den okolu toa zosto decata odat vo grdinka, posvetete mu povekje vreme doma, na agresivnoto odnesvanje (kon domasnite mu e najbezbedno da e agresiven) samo prasaj go "sto sakas", nikako vikanje i karanje, samo strplivo, treba maliot da se adaptira, ne reagira sekoe dete isto na promenite, neka si nosi nekojaigracka vo gradinka, izvestete gi vospitackite sto se slucuva, neka mu obrnat malku povekje vnimanie. So vreme bi trebalo da se sredi i da prifati deka mestoto mu e so decinjata vo gradinka.
Pozdravce i se citkame

Здраво Весна,
Имам една дилема. Јана има скоро 5.5 год. Градинката им ја реновираат и сите деца се на куп и затоа не иде во градинка. Ама почна да оди во прво одд кај свекрва ми во училиште. Ужива...друго дете е. Учествува активно во наставата, се дружи со децата и сл. Дилемата ми е, дали следната година кога ќе оди редовно во прво одд ќе и биде досадно или ќе се чувствува непријатно затоа што децата со кои што одела ќе видат еден клас погоре. Не знам, со интелект е спремна но емотивно мислам дека не е спремна. Страв ми е да не направиме грешка затоа што е премногу осетлива.

Емилија, по закон сте мозеле да ја запишете во прво оделение, но што е тука е. Ако немате намера да ја враќате во градинка, треба да зборувате со неа дека тоа е привремено затоа што градинката се реновира и да не ја носите во друга градинка или пак за да не е на куп со сите деца (предпоставувам каква гужва е). Значи да и се објасни се на малата што се случува и зошто се слулчува. Ако ужива во школо, можеби ке и биде тешко ако ја вратите во градинка, разговарајте со неа и прашајте ја каде и е подобро. Ако каже школото, припремајте ја, дека до година пак ке оди во прво одд, дека ке има други другарчиња, дека ке го учи истото...ке ја напипате ситуацијата, важно е малата како се чувствува, но да не испадне да ја шетате де во градинка де во школо, децата си сакаат постојаност и стабилност, затоа напипајте ја како го доживува и најдете трајно решение, ако оди во школо нека оди до крај, ако не е изводливо, нека си се врати со градинка со време. Во секој случај, збпорувајте со неа, не ја држете во „темница“, за да ја избегнете нејзината збунетост.

Благодаам Весна на одговорот. Јана знае што и како планираме, но ние тоа го правиме и го доживуваме на еден начин а таа на друг. Проблемот е што кај неа реакцијата дури и на разговор меѓу мене и ММ следи многу покасно, не во моментот. Понекогаш ми треба денови и денови за да откријам зошто се однесува подруго околу некоја работа. Знае дека не е запишана во школо, знае дека треба да иде во градинка. Не крие дека и е убаво во школо. Ако не сака да се врати во градинка не е проблем, јас сум дома. Ух...ќе видиме како ќе се движи работава. Поздрав и уште еднаш благодарам.

Sara напиша:

Здраво Весна,
Јас ќе се обидам на кратко да го поставам прашањево бидејќи ако почнам од почеток не ме расправа 1 саат пишување хаха.
Незнам дали ќе ме подржите во мојот став но мислам дека едноставно постојат луѓе кои шират негативна енергија и јас искрено цел живот се обидувам да ги избегнам тие луѓе бидејќи многу лошо влијаат на мене. Но за жал сега во мојот живот се појави една личност која за жал мора да ја среќавам а таа е токму таква - но сега нема каде да бегам и сакам да се обидам да го пребродам тој одбивен став што го имам кон неа. Имено овој одбивен став потекнува од многу поодамна - порано сме биле во исто друштво, иако никој не можел да ја поднесе поради таа негативна енергија што ја шири а и неколку пати и имам замерено бидејќи лошо се однесувала со мој близок другар - сегашен сопруг.
Многу пати сум се обидувала длабоко во себе да го пребродам тоа и да го заборавам и да свртам нов лист и едноставно од култура да бидам фина со неа, но неможам на крај само ќе се изнервирам и никаков резултат.
Поздрав и секаков совет би ми бил од помош.

Здраво Сара
Размисли за своите его граници, односно колку им дозволуваш на луѓето да навлезат во тие граници и како го правиш тоа. Можеби има луѓе кои шрат негативна енергија но наше е како ке се справиме со тие луѓе. Кога веќе мораш да ја среќаваш (не си навела причина зашто мораш - преиспитај го и ова МОРАМ, мораш само ако ти е работодавец кој те плаќа месечно или дел од фамилија - па ни тогаш не мораш да ја среќаваш), биди начисто со тоа што ти смета кај неа, дали сега таа личност се однесува така и така или ти си таа што влечеш незавршени работи од поодамна. Ако сегашната состојба те нервира (читај: те лути), најдобро е да се справиш со таа личност и да и кажеш како НЕ би сакала да се однесува кон тебе, додека е поодамнешната ситуација, најдобро е да престанеш да и придаваш важност, да ги подрашириш сопствените граници кон неа, да не и обраќаш премногу внимание, а со тоа да не дозволиш да ти влијае на емоциите. Понекогаш во вакви ситуации и не знаеме зошто не' нервираат (лутат) некои личности, сепак тука постои и еден процес на проекција, кога ги проектираме сопствените неприфатени делови и карактеристики кај други луѓе и секако полесно ги критикуваме. За да ги видиме тие делови кај себе потребна е работа на себе, сепак овој совет мислам дека ке биде доволно да се справиш со ситуацијата.

Djeep напиша:

Здрвао, еве го мојот проблем се надевам дека ќе можите да ми помогните: Веќе подолго време чувствувам немир во душата, страв, стрес и тоа посебно на вечер, имам несоница, црни мисли, намалвање на телесната тежина и забечежувам дека сум повеќе нервозен и агресивен од порано.
Поздрав и се надевам на совет од ваша страна.

Здраво
Не верувам дека на овој начин можам да бидам од некоја помош, си ги навел симптомите, а не и причините, сепак размисли за сето она што се случува во твојот живот, од каде е твојот немир, што може да смениш во сопствениот живот, кои се твоите очекувања од себе и од другите, од што си незадоволен итн. Ти си оној кој може да ја промени ситуацијата, дали се тоа реални проблеми или психички проблеми за кои треба психотерапија, не си навел, но очигледно има проблеми за кои самоит ти треба да ги засукаш ракавите и да делуваш. Лутината и агресијата се исто така симптом на она што ти се случува во животот - некое незадоволство дали од себе или од другите, не би знаела. Како и да е, почетокот е кај тебе самиот, почни да се менуваш и да го менуваш сопствениот став пред се кон себе си. кон животот и нештата кои те опкружуваат, не е лесно човек да се менува, но тоа е единственото нешто што можеме да го промениме, се додека се трудиме да ги смениме другите само тонеме уште подлабоко и подлабоко во незадоволствата. Размисли за себе, за она оклу тебе и реагирај, „ке помине само од себе“ е самозалажување.

Zdr. Eve go мојот проблем.
1. Мојот син 3 год (без еден месец) се уште не збори ништо освен понекогаш мама и ајде. (почна да збори на 4 месеци мама баба, деде , тата, ав ав, ајде) и престана постепено да зборува. Инаку рабира што му кажувам иако некогаш е тврдоглав и инаетчија и не го прави тоа што му го кажувам туку тој што сака. Си пее по цел ден по негово, самогласки аааааааааа, еееееееее, и постојано се смее, весело дете е.
2.Надвор сам несака да оди туку мора се во раце. Понекогаш знае да се прошета малку со сила два три метра во Рамстор или Веро (сака реклами и таму каде што ќе најде ТВ, во Рамстор пред киното, ќе се излаже да пооди за да дојде до ТВ и да ги гледа рекламите и толку).. А дома не можеме да го сопреме , постојано трча и не седи мирен.
3.Многу се плаши од непознати . Плаче те вришти и да го погледнат а не па да му прозборат. Се плаши и од воздрасни и од деца. Пробав и во игротеки веќе два дена го носам нарочно и тоа се во раце ми е во игротеката и пак плаче , ќе го смирам малку и ќе го пуштам долу и тоа нема деца или две , три и ќе го погледнат само и почнува плачењето , ама онака од страв . Ми се чудат таму девојчињата што работат , и им сметаме на другите деца со плачењето сите не гледаат.
КАКО да го решам мојов проблем , неможам никаде да го однесам по гости или да си се шетаме надвор , тежок е веќе има 20 кг. . Ми рекоа дека е нормално имало и вакви деца (педијатарот ми рече) и ми рече ако сакам да поразговарам со детски психолог да ми каже како да си олеснам сама на себе се додека не потпорасне детето. Позз и извини на долгиот текст мн. ми е тешко .

Sneze, najdobro da go odneses na detski psiholog, ako najdete nekoj sto ima specijalizirano detska psihologija, vo centarot za mentalno zdravje ili na detska klinika podobro, rasprasajte se, treba da se poraboti licno so deteto i da se vidi kako stojat rabotite, mozebi e nesto, a mozebi nisto, vaka ne bi mozela da kazam nisto konkretno.

Фала за одговорот но педијатарот ми вика дека сеуште е мал за во центарот за ментално здравје иако јас сама ја прашав за таму( ми вика детето ти е здраво и право само е преплашено и ќе треба да порасне , да го дружам со деца и да го одстрашам постепено сама) Во завод да го однесам после 3,5 год. кога ќе направи.. Сакам да те прашам уште ова да речеме дека му е нешто што би можела да му биде ама искрено да ми кажеш .