Тој ден..........

fala na site i izvinete sto mnogu propustam od forumot pa ne mi zamervajte ako ne odgovaram na necii prasnja i sl.pozdrav do site i na site vi posakuvam da vi se ostvarat site vasi zelbi.
andrea i jas ame dobri.mirna e e retko ako malce zaplace i toa samo ko ke ja doam pa nemozi da fati togas e nervozna e malce poplakuva duri ne dofati i ne si prodolzi da cica.

Andrea e prekrasno bebe, se ke bide vo red,pozdrav

Juni topli gus gus do andrea znaeme deka si izmostena ama epten te ocekuvavme za da slusneme kako si pozdravce i sto vikase se se zaborava guskajte se so andrea posle tolku 9 mesecno iscekuvanje pozdravce andrea zigleda ko mala kuklicka princeza

прекрасно бебе
маката завршила и се се заборава со вакво ангелче
сега само доење раснење и какање
хаха

еве и онака ми е досадно па решив да го опишам искуството на сестрами,валда ке упсеам да ги опуштам така исплашеинте трудници како мене

таа пошто качи висок притисок 5 дена пред терминот ја сместија во болница во штип,откако заминаа 10 дена и сеуште ништо не се случувало решиле да предизивикат пораѓај(ако не се лажам со индукција),пробале еднаш,два пати-ништо.и третиот ден успеале.се избанјала и се вратила во соба да чекаат да ја фатат болките.била сама.е сега интересна е она кога кажува дека кога наидувале силните болки цврсто се држела за железата од креветот и на глас си викала Оф мори мајко .. а не и текнувало да вика по сестрата.кога таа конечно дошла и рекла Па зашто не викаш сакаш ли овде да го истресеш?вика дада јас само немо ја погледнав ,очекував кој знае колкави болки,не верував дека е тоа тоа.ја однеле во сала,таму и го пукнале воденјакот.часот бил 13:30 vo 14 se porodila i gotovo.значи она поминала мн лесно ,па белки и ние другите ке помине барем малце така.

На 12-ти Ноември во 4:30 наутро почнаа оние почетни болки, па си отспав до кај 12 часот. Станав и на мм му реков - ,,јас денес ќе раѓам,,. Отидов во Ре Медика, и прво прашав дали мојот доктор Димчев е на смена. Докоторт што ме прегледуваше ми рече таман додека ти стават анестезија ќе ти дојде др Димчев. И така беше. И се породив точно во 4:34 попладне. Меѓутоа, мојот доктор сега е во Систина, па здравје за втора бременост, каде он таму и јас

So prvoto mi bese mnogu strav i sedev doma do posledno koga pojdov vo bolnica bev skroz otvorena se porodiv odma.So vtoroto nokta vo 12 mi pukna vodenjakot i odma pojdov vo bolnica ama se porodiv duri utroto vo 9. So dvete se porodiv normalno i mi gi dadoa da gi gusnam uste ne skinata papocnata vrvca,toa bea najubavi momenti sto ke gi pomnam cel zivot.

Со првото лежев 4 дена во болница пред да се породам. Ми ставаа некои инекции за да ми созреало грлото на матката и тоа созреа ама не добив болки, па ми рекоа да си купам еден гел за индуцирано породување. Во понеделник ми го ставија гелот веднаш добив болки, ама помина цел ден и не се отворив повеќе од 3 см. па утредента наутро ми направија царски рез. Во тој период беше војната во Македонија па мм како воено лице беше во Танушевци и многу ми беше тешко. Ама го пуштија да си дојде па вечерта СИ ЈА ВИДЕ ЌЕРКИЧКАТА. Во второто отидов на закажан царски рез , ме примија вечерта и утредента мм дојде и сум изгледала многу исплашено и ме сликал кога ме носеа во сала и на сите им ја покажувал сликата. Само не ми го дадоа да го видам веднаш синчето бидејќи при сечењето го пресекоа на веѓата па веднаш го однесоа за го санираат.

Тој ден..... стигнавме во Скопје околу 10 часот.Си се изнашетавме со маж ми низ трговски, си направивме еден шопинг пиевме по едно кафе, каснавме нешто и правец во болница.Ме примија во 1 часот се породив вечерта во 21:45.

cela nedela pred da se porodam imav pokacen pritisok i naednas vecerta bolki. cekam jas da vidam kako ke bide i si vikam da go budam mm da odime vo bolnica ili ne. za poragaj uste e rano stotuku vlegov vo 36 nedela. a da odam sega vo bolnica doktorot ne mi e tamu. cela vecer ne bev spiena i sabajleto me fatila dremka. mm stanuva i me gleda vo dnevnata i mi vika sto pravis, a jas mu vikam ostajme uste nekoja minuta da pospija ama ne odi nikade, on se cudi sto mi e .stanav i vikam pravo vo bolnica.tamu za sreka go najdovme doktorot i toj na pregled vika pocnal bebusot da izleguva, a mene panika kako ke izleguva pa rano e. site se smejat a mene mi se place. brgu me stavija na ctg i vidoa deka situacijata e dobra . doktorot vika odi doma pa dojdi porucek na drugo ctg. otidov porucek i ostanav tamu da lezam . nikoj ne znaese osven mm i majka mu. duri i oni ne znaea deka ke se poragam zosto doktorot rece ke cekame. vecerta se zasilija bolkite i go viknaa doktorot i pravac vo sala na poragaj. me poragaa so carski mada toa se znaese uste od pocetok. koga me porodija se javuva doktorot na mm i mu kazuva ajde kire neka ti e cetito ima sin ,a toj kako od mars padnat pa kako koga, a doktorot se smeee. inaku potragajot bese okolu polnok i ne znaev koga e tocno roden sin mi . otposle mi kazaa deka e vo 23.40.a tek reakcijata na domasnite koga kire sabajle sabajle na site im se iznajavi site bea iznenadeni, a pogotovo moite sto go cekaat 15 godini prvoto vnuce.

Eh.. toj den, ni na kraj pamet deka ke se poragam, plus 12 dena fazla od terminot. Si se spremiv ubavo ke odam carsija so majka mi da si kupam stazi.....Kaj 16.00h me fatija bolki ama bez pojak intenzitet, kako odminuvase vreme se pocesti bea. Se javiv kaj mama dojde, mu se javiv na gin, pojdov kaj nego doma i so nego pravo vo bolnica vo 18.30h. Vo 19.30 se rodi kerka mi, malo cudno zeleno bebule a vo isto vreme tolku ubavooo. Cudo edno kako lesno pominav, a bev tolku mnogu istraumatizirana.....prekrasni momenti, so izmesani emocii, sreka, radost placki od radost..itn itn

jas koga pojdov nemav bolki izlazav deka imam za da me zadrzat oti bev isplasena terminot pminat i seta vo panika.. ajde me zadrza nokta kaj 11 me klade na ctg i ni 1 bolka pa mi vika ajde legnisi i cekaj do utre vecer nema sansa bolki da dobijas..kojznaj od kade nokta kaj 1 30 me fatija bolki i kako idese vremeto se pointenzivni bea i sabaljeto na 8 mi mart vo 7 i 45 se porodiv po priroden pat ufffffff kakvo olesnuvajne mi bese mi go pokazaja samo go vidov i cela ko vo sok omalaksana ne znaev priliv na emocii ...inace lesno pominav ama sega pak koga ke mi tekni uste ednas ne mi se vleguva tamu..od strav sega znam kako e..

тој ден е најубавиот ден
јас отидов на 22 окт во 6 сабајле
ама не се отварав до вечерта па таму ми ставија инекција да ми ги смиреле болките
и ми ги смирија па останав до 25ти во 6 и40 поручек се роди симона
и тогаш ме спаси еден анестезиолог се искара таму за да ми стави епидурална а док не прифаќаа а се гушев од алергии на лекови и меѓу болките немав време да дишам и готова бев
после ми стави епидурална и како ми велеше докторката така дишев без мака излезе

после му викам на мм да го почасти нешто докторот ама тој - мм ги знаел тие таквиата и овој ме спасил зошто е женкар од тие таквиата и плус работа му било да спасува животи.......... е ова ми го расипа тој ден малку ама сепак првата средба со мони беше посебна

мене ме фатиа болките околу 11 сабајле.а кај докторката требаше да бидам во 1.околу 12 заминавме во болница,ме прегледаа и рекоа дека сум отворена два прста.за чудо бебушот си се имаше наместено пак како што треба.одма ме рекоа спавача да облечам и да заминам во родилна сала.таму ми го пукнаа воденјакот(не сетив ништо) и ме оставиа пола час сама.имав болки ама не ептен јаки.е после ме ставиа на провокациа и почна богами да боли,веке бев 5 прста отворена.и веке во два почнав со напони и за 20 мин се беше готовооо.значи целиот порагјај траеше два часа.мн лесно заминав,ама мн искрварив.ми рекоа да не станувам до утре ама јас после 5 часа станав до веце морав и таму се онесвестив.срека се најде една чистачка па ме крена.како и да е сите беа во право,на тие болки после никој не се секава

Milo mi e sto sve dobro ispadna,inace kerkickata ti e prekrasna,
asama kako odese vo vece zosto ne vikna sestra ili nekoja zena sto e porano porodena da ide so tebe?

ехх зашто ?зашто секогаш се правам херој и мислев дека ке имам сила.инаку кај нас сесртите не одат со тебе во веце па ако сакаш утепај ги,ти пракаат чистачка

се завршило добро тоа е најбитно

Ти честитам на ќеркичката РБ, нека ти е жива и здрава, убава и паметна, голема да порасне!
И јас „ситно бројам“ се надевам дека ќе си поминеме и ние со убаво како вас!
Среќно!

Cestitki i od mene RB,neka e ziva i zdrava kerkata! I site trudnici da pominat so lesno!!!

Јадранка сега си ти на ред ххеех така мислам, а по тебе е Васе baby24, па ќе раскажувате и вие потоа за тој ден...со лесно нека ви е

Ајде трудници со лесно нека ви е! Едвај чекаме да ни ги раскажете и вие вашите искуства!!! :big hug: :big hug: :big hug:

lele kolku sum srekna koga gi citam ovie postovi !Edvaj cekam da se nablizi denot na proletta,i da vi pisam i jas kako sum pominala na toj den!
Srcki moi site so naskoro ke se porodite da si pominete so les!

јас 10 дена ја надносив Лина па бев закажана за пороѓај со провокации. Проблемот кај мене беше во тоа што не бев воопшто отворена. и така на 25 мај по непроспана ноќ од возбуда станав во 6ч. се истуширав и се средив и таман да го разбудам мм тој сварил кафе. Седнавме на тераса да си го испиеме кафето и се сеќавам му реков дека се чувствувам како да треба да одам во борба и како да знам дека некој ќе ме испука во стомакот и со сати ќе треба да ја трпам таа болка. И заминавме на болница кај 11 отприлика ми ставија вагиналети и ништо. седев и чекав и чекав и ништо и кај 15ч почнаја “куршумите“ (хаха) кај 17 отприлика ми го пукнаја водењакот и оттогаш не знаев кај терам. за да биди комично моето пораѓање како и се во животот ми се приоди по поголема потреба а предходно ми ставија клизми и се збунив не знаев дали Лина турка или сум за во вц. е ај отидов во скапаното болничко вц кое барем да имаше капак па да можев тоалетна да си ставам и рает да седнам ама нееееее такви луксузи како капак на вц шоља во државната болница во Битола нема. и ај некако со клечење си викам да напнам или да не напнувам. хахаха сега ми е многу смешно. и таман да ја свршам работата во вц-то исповратив пред мене. леле лудило и на цела мака со јаки контракции зедов едно цревце шо стоеше таму во замена на чешма се разбира и почнав да си чистам кај шо исповратив. и тоа помина стигнав некаде до кај 8 сантими и му викам на сестрата дека ми се турка. Леле кога ми ја закачи раката во мене абе си карав женско шо сум се родила. и ми вика типката има време шетај околу бокс. а мене нозете не ме држат. ај подизлегов во ходникот посекако бев сама сите сестри кафе си пиеја. и се изненадив. мм успеал да го премоли докторот да подвлези до пред породилна и знам го гушнав и заминав скоро со трчање на бокс. и цело време оф не реков ама кога почна првиот напон и главчето подизлезе викнав колку за цело време што ќутев и после се стрча докторот и кога го видов се смирив турнав (без викање) уште 2 пати и оп излезе Лина во 19 и 10. Првата мисла ми беше: добредојде на светот љубов моја, втората мисла ми беше : леле ми олесна, а третата мисла ми беше: Добро јас дете родив или лигав гуштер. и слатко си се насмеав. И така си реков помина се и докторот ме израдва. Вика ајде сега ќе те шијам малку потпукна. Е кага ми ја стави иглата ми идеше да рипнам од бокс и да го затепам. Таман ќе си помислиш готово е треба да трпиш уште..... ова моето нема крај..... и по 4 дена си ојдовме дома и сега сме среќна 3 члена фамилија

Интересна сторија!

Интересно нема што,како раскажуваш како да си била во некоја комедија,кога прочитав искрено малку ми се намали стравот од очекувањето на тој ден.