Сите работи “под конец„ наместени

Mama Ane напиша:

Порано паѓав во делириум и како ненормална само трошки од земја собирав Сега ич не ми е гајле дали е растурено или не. Сакам да ми е се под конец ама неможам. Гледам да нема прашина, пајажина, да е усисано (ова потешко малку Инаку, штом се најави некој одма се бутам на спална, па вечерта морам да средам за да легнам

ХАХАХАХА мене собата на Јана ми ја врши таа работа. Ако треба ММ таму да спие, мора да расчистам иначе ќе најдам се во корпата за алишта на куп.

Мора да признаам дека до лани многу повеке се притресував, не оставав ништо за утре, сите ме караа, и све работев ноке кога ке заспијат децата, легнував мртва уморна и другиот ден пак исто. Арно ама одкога се оперирав, односно кога се уплашив за сопствениот живот, си ветив самата себе дека нема веке така, дека ке гледам малку порелаксирано на работите и нема да се истоштувам толку. Чистам секој ден да,основни работи и сакам све да ми биде под конец, но некои работи може да почекаат, на пр. пеглање, или средување алишта во плакар зашто брзо ги растураме, и немора секој ден да џогирам.

I jas sakam se da mi e pod konec,cel den se otepuvam od rabota po doma i drugiot den pak isto,neznam zosto nema kraj domasnata rabota barem za den,dva se da e kako sto sum sredila.
Ponekogas veke nemam ni sili ama ke zdivnam i pak pocnuvam.