Колку љубов да му се даде на детето?

онака низ муабети добив два дијаметрални совети

1) немој многу да се потресуваш над детето ќе наполни 18 години и ќе те остави гледај си го сопругот со него ќе живееш
2) колку љубов ќе му дадеш на детето толку ќе ти враќа и тебе и на светот

што е најтрагично првиов беше од една мајка а вториов ми го даде другарка ми што уште не е во брак
јас лично мислам дека другарка ми е во право ама можда сум пристрасна ........... што мислите вие?

spored mene vo nas ima ljubov i za nasite mm i nasite deca zarem ako si gi sakas decata mm ne go sakas gluposti koj mozel da kaze vakvo nesto

Za toa #2 jas sum dobar primer... Od moite zastraneta ama sepak sum porastnala kako ljubezna i gostoprimliva. Na koj sto ke pobara pomos sekogas pomagam kolku sto mozam. Sekoe dete e poseben karakter i razlicno vlijat zivotni situacii. Nekoi se naviknuvat na loso i dalje i oni pravat loso, a nekoi sto trpile mnogu loso stanuvat uste pocustvitelni osobi so mnogu ljubov. Mislam deka ne moze da se kazi nesto precizno bas kako i sto poradi toa. Se nadevam deka sum svatila prasanjeto tocno i deka ti e jasno moeto mislenje. :big hug:

една многу себична мајка денес од сабајле и не можам да ја истерам од умов
според мене самиот збор родител значи да се откажеш од себе за тие деца да ги изведеш на прав пат ........... страшно е кога има вакви родители си мисли на себе си како ќе живее госпоѓата........

и јас бев доста запоставена и моето детство беше толку лошо што луѓето што учеле со мене како мала не ги памтам како намерно се да заборавив
спрема други луѓе се трудам да сум ок ама спрема родителите незнам мислам да не е мм нема да добијат ни ало на телефон од мене и ќе се жалат дека децата ги оставиле ама стварно за нив вреди да се прекрши онаа заповед што вика да ги почитуваш родителите
не си родител само ако си родил уште многу треба можда и не се однесува таа заповед на нив

некогаш си се чудам самата себеси како сум пораснала во нормален човек, ако воопшто може да се биде нормален во ова време. моите родители никогаш не ми посветуваа внимание и љубов, а од мене го бараат сега истото. убедена сум дека тоа што не можам да забременам е што го плаќам нивниот грев.

nemoj da mislis taka sigurna sum deka gospod ke te izraduva so bebe a ti ke mu ja podaris seta ljubov i vnimanie

So moite ko se preseliv od doma nemam muabet so tatkomi, duri ne se zemavme so maz mi. Majkami idese sama kaj mene. Po toa mm se javi i zborese so niv i ajde sea nekako si imame gledanje ama ne tolku cesto zs sme preseleni na 4 saati oddaleku so kola sme. Nemame kola i oni ko ke idat ili ponekad za slava ke otideme. Za toa sto bilo bilo i pominalo. Jas go gledam kako zivotno iskustvo. Ne pomisluvam loso, sekoj na kraj si go dobiva toa sto si zasluzil. Pred nekoj saat gledav losa situacija na dete i bas kako da se gledam od strana i mi tekna mnogu raboti. Na dete moe zdravje ke mu pruzam seta moja ljubov, kako majka mislam i loso i dobro pak ke si go sakas deteto samo se nadevam deka togas ke imam i pamet da ne go razgalam ni zaradi taa pricina da ne bide preterano strogo vospituvanje.

Епа вака сега.. Секако дека не се сложувам со првово мислење - ајде роди ги децата па сами нека се снаоѓаат, пошто после 18 год. ќе те оставело. Ако го воспиташ убаво и му пружиш убав живот, нема да те остави никогаш.

Меѓутоа не го оправдувам баш ни односот што го имаат кај нас повеќето родители, односно што и кога децата ќе си оформат фамилија или ќе се осамостојат, овие одма на најмалиот проблем им трчаат на помош. Кај нас има едно непишано правило дека родителот треба да му помага на детето се додека е жив.

Значи, родителот треба секогаш да има посебно место во животот на децата (ако го заслужил тоа, секако), но треба да постои граница откако детето ќе си стане човек.



Јас фала богу сум израсната во здрава, убава фамилија во која отсекогаш имало љубов во изобилство. Мајка ми и татко ми не ни дале можда некое материјално богатство но ни дадоа многу љубов што секогаш ќе не врзува мене и моите две сестри - поголемо богатство од тоа нема. И нормално дека не може ниедна од нас да им сврти сега грб на моите, да не ги фермаме (океј, јас сеуште живеам со нив, мора да ги фермам ) меѓутоа двете сестри се мажени, со фамилија па ден денес моите имаат посебно место во нивниот живот.

Додека е детето мало посвети му се целосно заедно со сопругот,воспитај го и прузиму неизмерна љубов,за кога ќе порасне да биде способно само да се бори во животот.Така мене ме воспитувале и така се трудам да ги воспитам моите деца.
Мajuvce,ne plakas ti nicij grev,toa sto si e tvoe ke si dojde i ke te izraduva koga najmalce ocekuvas.

немој да мислиш негативно ако мислиш негативно тоа те спречува да затрудниш опушти се слушај музика занимавај се со нешто
не е вистина дека нивен грев може да те фати тебе

mamalina напиша:

Додека е детето мало посвети му се целосно заедно со
сопругот,воспитај го и прузиму неизмерна љубов,за кога ќе порасне да
биде способно само да се бори во животот.Така мене ме воспитувале и
така се трудам да ги воспитам моите деца.
Мajuvce,ne plakas ti nicij grev,toa sto si e tvoe ke si dojde i ke te izraduva koga najmalce ocekuvas.

така сакам да ги одгледам моите деца сега е едно ама планирам уште

Odnosot sto pisa "kaj nas" Ane da znaes deka i tuka e bas ist, i sea ne zboruvam samo za makedoncite, nego ima mnogu roditeli gi gledam deka za sekoe malo mu trcat da pomognat na decata... Toa se povejketo situacii koi se raboti za pari, ne se naucile na pamet da si trosat kako sto mu cini dzebot i zaborci se i ete poplaci kaj mama i tato i da ti platat za tvojot pamet. Bas zaradi ova pricina ne sakam da gi razgalam moite deca mnogu, sakam da si bidat samostalni. Ne deka nema da mu pomagam jas, nego ko nekoj den me nema da moze da si ziveat miren zivot bez takvi nervozi zs nie kako roditeli ne sme gi naucile na pamet.

дефинитивно детето треба да се научи на животните вредности уште додека е мало. да ги знае границите до каде може да оди соодветно на својата возраст. и физичкиот контакт е многу битен според мене. ако детето не се гали, бакнува уште додека е мало, потоа се ствара некоја дистанца меѓу децата и родителите. е сега се треба да биде во одредена мерка, за да не се створи некое разгалено детиште

Според мене не треба да се штеди љубов кон децата, но од друга страна треба да бидат воспитани за да можат еден ден сами да се справуваат со проблемите во животот, а не да чекаат другите да им ги решаваат.

Seuste ne sum slusnala dete da pati od "vishok" na ljubov:), a od manjak... poznato ni e.

Sin mi go sakam beskrajno, go obozavam neizmerno, mu go kazuvam toa 100000000 pati na den. Go gushkam i bacuvam, igram i se mazam so nego enooormno mnogu.

I pravam razlika megju sakanje i raspustenost, sakanje i razmazuvanje, sakanje i nemanje granici, sakanje i nevospitanost...

Procitav tuka mn primeri kade sto osoba rastena vo nedostatok na ljubov prerasnala vo edna prekrasna licnost!No so rani vo dusata!
Ima i mn primeri sto gi znam kade od pregolemo RAZGALIVANJE namesto vo razumna licnost da se pretvori nekoj vo sebicno sustestvo koe neznae da se sooci so nieden problem!
No koga edno dete ke raste vo sredina opkruzeno so ljubov i ke bide svedok na bezrezervno davanje i primanje ljubiv,koga roditelot ke znae koga navistina mu e potrebna pomos,a koga treba da go ostavi samo da se snajde,neveruvam deka toa dete nema da znae toa da go proceni i svati koga ke porasne!
A za ona ostavigo deteto ,i toa ke te ostavi koga ke im a18g._Prvo nie tuka vo Makedonija seuste ne ziveeme na toj princip posle 18 god.osamosojuvanje na deteto,a i za ponatamu deka ne e taka ni svedoci temata zivotot vo zaednica ,A i togas za so se site napori da dojdeme do dete,za da go frlam na ulica li?ili da go ostavam kako znae da is se snaoga.Pa duri i onaa ljubov sprema deteto nemoze da se sporedi so onaa sprema soprugot!Toa se dva razlicni nacini na ljubenje i sakanje koi se nesporedlivi!Naseto srce e tolku golemo so ima mesto vo nego za site so zasluzile da gi sakame ,a ne da birame: detevo ke me napusti da ne go sakam,mazot mi da go sakam...itn.itn.

Потпис Кинки. И да се надоврзам јас како родител би била среќна доколку детето се осамостои на 18 години или на колку и да е, но секогаш ќе има топол и пријатен дом каде ќе може да дојде. И родител кој секогаш ќе му пружи безрезервна подршка

Sandra напиша:

Според мене не треба да се штеди љубов кон децата, но од друга страна треба да бидат воспитани за да можат еден ден сами да се справуваат со проблемите во животот, а не да чекаат другите да им ги решаваат.

се сложувам

se slozuvam so mamalina,zelenicka i sandra. nikogas ne e dosta da im se pruzi jlubov na decata. nekogas svekrvata ke mi rece dosta go ljubis ostaj go, a jas ke ja poglednam naopaku i ke recam zasto, pa jas odvaj cekav da dojdam do toa dete i sega da ne go sakam da ne mu davam ljubov nema sansa. i dosta i se lutam poradi toa. izgovorot nejzin deka ke zloupotrebuvalo deteto. svasta ne mozam da ja razberam.vazno jas si teram po moe. sekogas koristam sansa sto poveke da mu dadam ljubov.

Едно е пружање љубов на детето а друго разгалување, треба да ги разграничиме ти две работи за да ги израстеме децата во здрави личности.
Ќе им ја пружам сета можна родителска љубов , но нема љубовта да ја мешам со разгалувањето.Не значи дека ако се што посака му удоволиш дека тоа е љубов , разгалувањето треба да има граница , љубовта не може и не треба да има граница.

voopsto ne go razmazuvam ni jas ni mm. duri koga ke go potcuknam po gazeto ziva se jadam ama si kutam. mora da se znae sto e dobro, a sto loso i sto smee, a sto ne smee.

Kinky напиша:

Seuste ne sum slusnala dete da pati od "vishok" na ljubov:), a od manjak... poznato ni e.

Sin mi go sakam beskrajno, go obozavam neizmerno, mu go kazuvam toa 100000000 pati na den. Go gushkam i bacuvam, igram i se mazam so nego enooormno mnogu.

I pravam razlika megju sakanje i raspustenost, sakanje i razmazuvanje, sakanje i nemanje granici, sakanje i nevospitanost...

da potpisam i
Neznam dali moze da se meri ljubovta koja mu se dava na deteto,za mene e nemerliva ....

Колку љубов да му се даде на детето?....многу,многу,треба да се даде сета љубов што се чуствува спрема детето,без срам или страв дека ќе се разгали,љубов е едно а размазување е друго,па и што да биде малку размазено само да не ми биди невоспитано.Секојдневно на Јана и кажувам колку многу ја сакам,било да сме сами, во друштво,на улица,од некои луге заприметувам малку чудење не за тоа дека ја сакам туку дека токму со тие зборови и кажувам,*те сакам,те сакам и те сакам*.Многу добро знае кои зборови искажуваат,љубов,среќа,задоволство,па кога ја карам доаѓа ме бакнува и ми вели*мамо јас те сакам,живот мој*(ја имитира мама).Неспоредлива е љубовта спрема своето дете со било која друга љубов,можеш да го сакаш сопругот со ист интезитет ама на многу поинаков начин.

Mozam da kazam deka porasnav vo semejstvo vo koe se bilo prosecno , pa i ljubovta .No mnogu mi bese tesko koga na drugarka mi majka i i vikase , sonce, zlatce, i.t.n.ja galese ,guskase i falese a jas ja molev majka mi samo da me gusne,Majka mi e dobra linost , no i sega koga e baba e istata, nema losa dusa, ama takov i e zborot i odnesuvanjeto, ladno .Veruvam deka poradi nedostatokot na taa ljubov jas gi sakav ,pomagavi im se otvorav na lugeto okolu mene poveke od sto treba ,i sekako mi nedostigase samodoverba.Sega e poinaku no znam toa e zaradi vozrasta i blagodarenie na toa sto imam prekrasen soprug na kogo sekogas mu e vazno kako se cuvstvuvam i mi ja podaruva seta ljubov.Zatoa mislam deka na decata treba da im se dade seta ljubov , sekogas, toa e duhovna hrana .Razgaluvanjeto i materijalnosta se nesto drugo.

Sum procitala deka na bebeto nikogas ne moze da se pretera so davanjeto na ljubov vo smisla na razmazuvanje.Vo smisla deka toa e mnogu malo za da znae da manipulira sledniot pat so vas.E veke so deteto treba malku poveke vnimatelno.Treba da mu se pokazuva mnogu ljubov megutoa so stavanje akcent osobeno vrz negovata samostalnost.

ZeleniCka напиша:

Меѓутоа не го оправдувам баш ни односот што го
имаат кај нас повеќето родители, односно што и кога децата ќе си
оформат фамилија или ќе се осамостојат, овие одма на најмалиот проблем
им трчаат на помош. Кај нас има едно непишано правило дека родителот
треба да му помага на детето се додека е жив.
.

Мајка ми го претеруваше, секој ден по стопати ќе се јавеше дали сум топло облечена, дали сум доручкувала...тоа го правеше од љубов, ама мене ми ссметаше и и реков,да престане и да се освести дека сум мажена и сама знам да се грижам за себе

ZeleniCka напиша:

Значи, родителот треба секогаш да има посебно место во животот на децата (ако го заслужил тоа, секако), но треба да постои граница откако детето ќе си стане човек.
.

Треба помош и љубов од родител секогаш и обратно нормално, љубовта постои без разлика дали има 1...8....18.....88 години.
Ако знаеш како да пружаш љубов ќе ти биде дупло возвратена.
А се сложувам со ова дека треба да се прикочи малку откако детето ќе стане човек, многу потресување нема потреба.