Срамежливост?

Како се справувате со срамот,дали имате проблем со срамежливоста,или сте комукативни?Како да го победиме срамот,дајте некој совет???

Jas voopsto ne sum sramezliva, epten se smetam za komunikativna licnost, sakam da zapoznavam luge i da go siram krugot na poznanstvo.Ednostavno smetam deka ako se sramam nema da mozam da uspeam vo zivotot, neznam sega za sto potocno sakas da kazes, od sto se sramis, no eve eden prost primer od koj jas sekogas trgnuvam, eve neka bide konkurs za rabota, ako jas ne bidam prirodna, komunikativna,otvorena i vpecatliva, tie nema da me primat.Toa mi e mene samo eden primer kolku sramezlivosta moze da steti.
Aleksandra_Acka, imas nekoj problem pa sto velis "dajte sovet", ili onaka opsto ja otvori temata?

многу бев срамежлива ми се чини се до моите 24-25години,изгледа тешко зреев и ќерката е сега како мене.Незнам од се ми беше незгодно,се мислев да не згрешам нешто,да не се налути некој,да не бутнам нешто во продавница и така.сега гледам колку ми пречело тоа во животот,сега сум сосема поинаква,александра ти кажи како се чувствуваш да можеме со конкрекет пример да ти помогнеме

Јас сум срамежлива по природа но тоа не значи дека нема да го направам тоа што треба. Кога треба да прашам нешто, да искомуницирам со некој, првиот момент ми е непријатен, кога треба да пристапам. А после си терам.

Кога бев помала до 7 одд. мн мн бев срамежлива..со тие што ме знаеа не ,ама мн бев заштитнички настроена и претпазлива пак од луге кои не ги знаев или тек ги запознавав,неможев да се опуштам.Дури и кога се движев мегу луге ми беше непријатно одев со наведната глава..ама тоа му го препишувам на пубертетот.Сега е мн поинаку .

Да женски имам проблем,затоа ја поставив оваа тема,отсекогаш сум била ваква повлечена,стамежлива,во друштво само си молчам како да ме е срам да отворам некоја тема,таква сум одсекогаш сакам да се сменам ама нешто не ми иде и на дечко ми му смета ама ја му кажав дека човек за 2 дена не може да се смени,како сум таква сум не сум ја крива повлечена личност сум.Ве молам сфатете ме и кажете некој совет:поздрав

Леле ми текнува до трета година средно Боже колку бев срамежлива цццц. Кога одевме на гости(без разлика дали со другарки,или со родители) мене тахикардија ме фаќаше од што се срамев
После некако наеднаш ми помина тоа,како преку ноќ,знам дека еден ден баш конкретно вака на гости јас мака немам, не ми се веруваше колку бев опуштена.
А да и за во друштво исто како тебе Александра многу бев срамежлива,незнам едноставно можеби е тоа несигурност повеќе. Но, сега е веќе друго. Најверојатно со тек на време ќе се смени и кај тебе. поздрав

Mojata kerka koja ima 15 godini e mnogu sramezliva.Mnogu se trudam da ja opustam ,no mislam deka toa e edna vrodena karakteristika na licnosta i samo so tek na vreme zivotnoto iskustvo ke moze da ja smeni.(zboruvam za vistinski sramezliva licnost,mi e sram da recam dobar den,mi e sram da vlezam v dukan da kupam leb,mi e sram da se javam na telefon.....do nedogled)