Брат или сестра?

многу ми е мило за вас кој имате сестри и браќа.Јас немам,и сакам да го споделам моето искуство на темава.Како помала мање више не ми ‘‘фалеа‘‘ многу,имав братучеди и братучетки, другарки ама се у свое време.Сега многу ми фали брат и сестра,затоа што сега секој се брани како немаат време,работа,проблеми,деца и тн.А да имав свој брака сестри во секое време ке делевме и лошо и добро,може се лажам,гледајки лоши примери ама....дури некој што имаат ми викаат блазеси ти што немаш,што јас бурно реагирам.А да биде уште по трагично,мм има брат што живее во Хрватска и не се виделе 20години.Сега во секого гледам брака и сестри па често се разочарувам.Како да се изгуби искреното пријателство.позз.

Макре тврдам дека е многу подобро кога си имаш брат, сестра, за лошо, за арно, први се. Барем јас така тоа го чувствувам, ние сме сите тројца блиски многу, иако братми е помал од мене 11 год. а од сестрами 9 год. И на сите мои другарки пријателки кои имаат едно дете им викам да си родат барем уште едно, да не ги оставаат сами.

Potpolno se slozuvam so Vale,brat ili sestra nikogas nema da te ostavat na cediloJas imam sestra pomala od mene 4 god. i kako pomali ne se slozuvavme bas naj naj no otkako porasnavme se smenija rabotite a posebno otkako se omazivme i dvete.Nikogas za nisto ne me izvisila,sekogas e tuka koga mi treba a koga ne e tuka premnogu mi nedostasuva.Imam i zolva so koja premnogu sme bliski no sepak sestrata e nezamenliva.Pred nekoe vreme procitav edna recenica koja mi se vreza vo glava pa eve za site sto imaat sestri:
"Muz mozda bi te ostavio,deca odrastu i odu,roditelji umru,samo sestre ostaju od kolevke do gobra"
Dadicko te sakam najmnogu!!!

Моника потполно се согласувам со тебе, и јас имам сестра постара е од мене 5 години, кога бевме помали неможевме да најдеме заеднички јазик, ама сега и пред да се омажиме едноставно неможеме една без друга, таа ми е најдобра другарка, можам за се да и се поверам, да ме посоветува а богами и јас неа. Една сличка да ви раскажам, сестрами се омажи 2006 година и после брзо време ја добивме внука ми, нашата мала принцеза, јас се омажив 2007 година и со сопругот не навалуваме веднаш да имаме бебе, после една година сестра ми ми се јавува на телефон и плаче и вика будалче што се случило ми вика, јас сум пак трудна место тебе да ти се радуваме јас пак ќе имам бебеце и викам јас будалче едно радувај се, здравје ќе се радуваме и за мене. После 2 месеци откако дознав јас дека сум трудна нормално прво му кажав на мажми втора беше сестра ми, неможевме да се изнарадуваме, затоа што ќе носиме заедно, а на мајка ми неможам да ви опишам која беше радоста три дена си плачевме од радост сите три. Најжално од се беше што татко ми повеќе не е со нас да се радуваше заедно со нас ама таков е животот. Незнам што би правела во животот без сестра ми и мајка ми тие ми се се во животот и сестри и мајки и другарки и пријателки.

Imam brat i sakam da imam brat ubavo mi e,neznam kako e da se ima sestra,najverovatno ke mi e kako drugarka

imam sestra pomala od mene 6 godini i mnogu si ja sakam bez nea ne bi mozela...