Што ви беше, и ви е најтешко во воспитувањето на децата?

Za pak da se vratime na nekoj pat i da zboruvame malku poveke za decinjata eve edna tema koja veruvam na site ke vi prija ,koga i sto vi bese najtesko koga se vasite decinja vo prasanje.

Eve jas prva da si kazam... najteski mi bea nevozmznite 2i 3 godina na Lana koga neznaev na koj nacin i kako da postapuvam vo oderedeni situacii ,znaev deka mora da ima nekoj problem vo mene bidejki se nesto so pravev se gubese i na kraj svativ deka od se najmnogu mi fali doslednosta ,koja ja gubev na sekoe nejzino placenje bez vrska .. lupajki si ja glavata i citajki poveke knigi svativ deka tuka gresam i se vrativ na " dobar pat " hahhahaha ..
Sega mozam da kazam deka imam super detence koe normalno kako i site ima svoi minuti na bes ,no kako i da e mnogu lesno gi pominuvame pa na kraj doaga i sama se izvinuva ..

Здаво, марко има18 месеци и е во некоја збесната фаза .Се надевам дека и јас ќе се изборам со тоа каго тебе успешно.

Najtesko mi e sto nekogas imam cuvstvo deka nemam nikakov avtoritet, si vikam si zboram, a ona taka me ignorira i ic maka si nema tera po svoe. Ne smetam deka e razmazeno dete tuku mi gi testira granicite na tolerancija, koi verojatno e pogresno no mi se nekako menlivi zavisno od obvrskite i raspolozenieto.

Ех. Лана јас сум сега во тој период со моето детенце. Само се преиспитувам самата дали добро правам, се утепав читајќи секакви книги и списанија, само се договараме со мм , сега ова вака, тоа не така.

eve i nie navistina neznam do kaj sme, pa sega otkako se rodi ova malovo mislam luda kuka sme. Od edna strana mi e zal a od druga neznam kako da se odnesuvam so pogolemovo. Dobar e ama nekako ne e snaodliv, sega e mnogu nervozen, opsta nervoza stvara,ne me slusa, nisto ne pravi sam. A od malo mu davam doznaenje deka za nisto ne go lazam, razgovaram so nego, ama ova sega so bebevo i koristi na site strani. Samo igracki se kupuvaat, se nesto ne mu e po kejf....neznam mozebi ke se sredi ama eve go septemvri sto li ke pravime togas, prvace. Na momenti mislam deka e najnevospitanoto dete na svetot.

Jas so Filip navistina,nemav nekoi problemi ,pretezno razbirase sto ke mu kazev,ama mnogu e placko.Tolku e emotiven sto postojano treba da vnimavam kako razgovaram so nego.Ne smee duri ni natazena da me vidi zosto mi postavuva bezbroj prasanja.Toa mnogu mi preci,neznam kako poinaku.Inaku uste od mnogu mal znae da si gi sobira igrackite,da mi pomaga po doma,a i sega vo skolo e megu prvite.Samo neznam sto da napravam da ne bide tolku emotiven

Jas samo znam deka se dodeka me osekase deka sum nervozna poradi nekoi raboti koi taa gi pravi stanuvase se po nevozmozna ,a koga pocnav mnogu mnogu da ne se pritresuvam na nejzinoto ridanje i mavanje od zemja se nekako polesno se sreduvase ,no sepak ostanuvav na stavot deka ako nestoto ne sum go dozvolila ili dala deka taka i ke bide ...

vo edna kniga pisuvase ,se dodeka se odi na relacija pobednik i porazen vo odnosot deka sekogas ke ima nekoj koj e ne zadovolen ,a dokolku se najde nekoe sredno resenie i koga roditelot nema da se oseti kako naditren od placenjeto i teranjeto do kade se granicite togas ke bide mnogu polesno ..

јас во поглед на тоа до сега не сум имала проблеми, единствено ми е мака што некогаш кога јас нешто нема да и дозволам а бабите и дедовците обратно таа потоа не ме слуша, мала е ама разбира се и послушна е, сега откако тргна во градинка помалку време ке поминува со бабите и дедовците па мислам дека за некоиработи ке има подобрување.

и она води инат некогаш, и сеуште некои работи ги поминуваме со плачење, како на пример одењето папа кога врне, општ хаос настанува кога ке и речам нема сега папа врне...ама тогаш јас сум таа која игнорира па поминува за кратко...ќе видиме што следи

Јас тотално во одредени ситуации се осеќам поразено од мојот син . Со ќерка ми немав никакви проблеми и знаеше што смее и што несмее. Ова бре лигаво до немај каде. Се наоѓам во ситуација само да го смирам да му дозволам работа која во други ситуации му ја забранувам (тука правам голема грешка и свесна сум за тоа). Но не е секогаш така. И кај нас бабите се тие кои многу ги разгалуваат двајцата. Ај ќе видиме и ние до каде ќе стигнеме со ваквото воспитување.. Ме нервира што на пример дома му е дозволено во игра да чепне и во штекери бидејќи се заштитени, но кога ќе отидеме на гости јас му викам да внимава да не чепне (контрадикторно) Има вакви ситуации многу..

мама Ане, ние кога купивме за дома штитници за штекерите купивме и за кај бабите, моравме оти полудев веќе од викање не и од сецкање леле ете ја кај штекерот

Знам Еми, мене ми се случува тоа кај други на гости кога идеме. Исто ужасно ме нервира што свекрвата го тера на секое нешто ако бара да вика Те молам, а јас па му викам обратно дека немора СЕКОГАШ да вика те молам. На крај краева нека се научи од нас кога треба да вика Те молам. Сирото дете колку е збунето..

е аман де, она на се вика Те Молам, тоае малтретирање, па тој ке научи од вас кога што да каже а не така како дресура...кога повеќе луѓе за едно исто кажуваат различно, детето нема да прифати ништо и ке си тера по свое

Lele Lana mi ja pogodi temava i jas sum vo slicna situacija na babysara najverojatno novonastanata zaradi raganjeto na bebeto no malku i nadovrzana na negovoto prethodno odnesuvanje....koga go vikam da si dojde od igra vo dvorot nema teorija da me poslusa na 1pat...toa mozebi ke bide na 10pati vikanje i toa se kacuva so vreskanje,inaetenje.....znaci neposlusnost do krajni meri........koga odime na gosti saka se da prefati segde da vidi sto imaat da jadi od se a bil najaden pred da izlezime.....radoznalost do nemajkade....gi tepa decata na ulica a itie nego za bezvezni raboti na pr.mamo pa zosto jas nemam takva igracka kako negovata??????....udovolenost......placi za sekoja igracka koja ke ja vidi saka da ja ima i se prpela po zemja verojatno ste videle takvi deca i ste si rekle lele kolku nevospitano i razgaleno dete.......jas sum taa sto napravila propust vo vospituvanjeto samo sega ne znam kako da go ispravam........

не си ти крива, самата кажа таков е затоашто сега има бебе и можеби сака да го сврти вниманиоето кон него

Da Emi ama 90% od ova odnesuvanje bese i pred da se rodi bebeto a sega e mn mn poloso....

Го читам првиот пост Лана и потполно се наоѓам јас сега во таква ситуација и навистина ја сметам како најтешка фаза .....во некои ситуации навистина незнам како да се поставам,на пример Јана е подива,недозволува никој да ја допре,кога нејзе не и одговара, освен мама и тато,ако нешто некој и дава а таа го нејќе вика и вреска не,не,не како заклана Боже мој....незнам како да и објаснам и со кои зборови,на сила не ми паѓа на памет,но навистина незнам,еве на пример и ја мести баба и перницата за да го испие млекцето што јас и го топлам а таа ја фрла и вика,сакам мама да ми ја намести и не легнува дури мама не и ја намести перницата, ...дури мама не и пушти цртан...дури мама не ја седне на нокширче...дури.....се обидувам со објаснување,со разговор,со примери од други дечиња но сето има само краткотраен ефект...сигурно ми фали доследност,многу сум попустлива кон нејзе дури и премногу,не е размазана до бескрај но некои навики не ми се по кеиф...еве читам,форуми,списанија но не сум го нашла методот,сите ми викаат ќе смени но јас сакам сега.

Илинче јас би ти рекла само да бидеш упорна и цврсто да стоиш на своето (без попуштања),доколку не сака од надвор да дојде кога го викаш,следниот пат нека седи дома под казна нема излегување,па колку и да вришти и пишти објасни му дека се додека се противи ке биди дома ,и не обрнувај внимание ако се тетерави од плачење,се додека се смири,па после со убаво кажиму зошто е казнет ке се буни 5-6 пати,ама ке ја научи лекцијата,сепак е голем и те како ке научи
Да не солам и јас ум на сите ситуации,знам дека се 101,и ни изгледаат невозможни,но сметам дека само упорноста и разговорот од страна на родителот за одредената ситуација и тоа СО ЛАДНА ГЛАВА,никако со викање,или заплашување,ке ве врати во колосек,верувам дека сега ти се чини дека ситуацијата излегла од контрола,но биди упорна,цврста и одлучна во твојот став(без попуштање пак ке кажам,нема,, дај му го или земи го само да не плачи,да не се дрецка од земја,,)......сигурно ке има резултати

јас ке го кажам моето искуство за,, хорор период,,кој сеуште трае
Колку толку се послушни моите,немам проблем со префакања,или бунење сакам ваму не идам таму....и сл,не се инаетамоѓам слободно да кажам,иако и тоа се случува но кратко трае без поголеми сцени

јас си имам мака од тоа кој да биде прв било да се бањаме,или облекуваме за некаде или се јаде......кај нас кавгата и нервите се кој прв да седне,кој прв да се облечи кој прв да излезе....ама прав натпревар,е тогаш има и плачки и лутачки ехехе,сум пробала ако денес е едниот прв утре другиот,ама не пали...забораваат до другиот ден
Миа вика јас сум поголема јас ке бидам прва,овој плачи јас не сум мал па да бидам втор.......ситуации до недоглед

Мене најголемиот проблем ми е во главата. Постојано се преиспитувам и анализирам, враќам филмови наназад дали исправно сум постапила во одредена ситуација, дали можеби место така требало другачие да направам... и така во круг и без крај и главата секој ден ме боли. Читам книги за воспитување, разменувам мислења со поискусните од мене, следам други форуми и теми поврзани со оваа проблематика, и во главата ми е каша. Како да одлучам што е најисправно за нас? Дали сум прегруба или преблага со него? И така постојано...
Знам дека треба да се биде доследен и решителен зашто децата се многу бистри, осеќаат кога родителот се двоуми и е несигурен во себе и тоа многу го користат, ама сеуште не сум го нашла магичното решение за себе. Можеби ке ми се разјасни во главата со тек на време, како расте Алексеј, сега за сега немам некој проблем со него. Разбира кога нешто не смее да направи, најчесто ме слуша и не барам бог_знае_колкава дисциплина на оваа возраст, кога сме сами функционираме скоро перфектно. А можеби е така перфектно затоа што веќе сум го нашла нашиот модел, само уште не ми е јасно тоа)))

Mala mi e Damjana za da pisuvam na ovaa tema, no ke pisuvam za vospituvanjeto i metodite na moite roditeli (citaj na majka mi )
Sekogas stavot nejzin kon mene i brat mi bese kako kon ramnopravni na nea licnosti. Se' sto sakase da postigne, go postignuvase so "Dogovor" ... nie se cuvstvuvavme kako da sme ucestvuvale vo nosenjeto na odlukata. Sekogas koga ke izrazevme zelba za nesto, ni se udovoluvase ... bitno i bese da rasteme so toa chuvtstvo na zadovolni deca. Kako rastevme, retko izrazuvavme zelba za gluposti, bidejki nasiot interes bese nasocuvan od nejzina strana. I nikogas ne i bese zdodevno so nas, ne i bea pointeresni komsivkite i kafeto Izmorena od rabota, i sekogas imase vreme za prigotvuvanje na topol obrok, za se' sto e potrebno semejstvoto. Mislam deka edinstvena maana na seto ova vospituvanje bese sto malku porano porasnavme (ne deka nemavme ubavo detstvo, tuku sozreavme pobrzo od vrsnicite). Kako i da e, interesen i pozitiven primer, barem za mene.

e i nie postignuvame se so dogovor, ama dogovorot sekogas e onoj sto go zamislil Boris, taka da isto mi se faka vrti suci pak e se po negovo. A Boris raste so cuvstvoto na zadovolno dete ama vo prirodata na covekot e da se stremi kon uste.... taka da neznam do kad eke odime so ova zadovoluvanje......

Jas toa dogovor go napisav vo "". Znaci deteto treba da ima chuvstvo deka samoto taka odlucilo, no tuka e umesnosta na roditelot da go vodi. Taman rabota ako pravime se' kako sto zamislile malite
Edna "finta" vo vrska so toa zadovoluvanjeto. Nudete go deteto vie, namesto toa da prebaruva. Taka nema da mu e interesno se' sto ke vidi, ako prethodno mu bilo ponudeno. Nekogas moze i da uspee

lele a be site se razlicni, do deteto e definitivno. DA ZNAES STO FINTI SME PROBALE ABE NEKOGAS MI SE PLACE, AMA AJDE MOZEBI KE POMINE....

nie so marko go imame istiot problem. so mm se karame koj kako go vospital. ti si losa majka ne znaes da go vospitas deteto, a jas vikam zasto losa, deteto ni e zivo i teperamentno, ne znaci deka e los. ima situacii sto ne vadat od takt, pokusavam so razgovor mada tesko ide da go nateram da me gleda vo oci. go kaznuvam pred nekoj den, mu vikam ajde vo kos, a toj si fo svati kako igra. se vraka nazad, jas uporna taka go vrakam vo kos, a toj se smeee. mi dojde i mene edna smeaaa, ama se vozdrzuvam da ne me primeti. stvarno ne znam sto da pravam. dali pravilno go vospituvam deteteo ili ne.

Јас до ден денес се прашувам дали некаде згрешив со исхраната на Јана. Како да згрешам кога инсистирав и се трудев да јаде што е можно поздраво, се да е чисто, незачинето. Ама мислам дека е до детето, пребирливо е. Највеќе се замислувам кога свекрва ми ќе рече, со Јана згрешивме со јадењето. И упорно се преиспитувам, и нејзе ја прашувам каде е грешката, затоа што навистина не знам.

Јас мислам овие нашиве деца како една мајка да ги раѓала....во нив има толку инает, а од друга страна се многу осетливи, што навистина незнаеш како правилно да постапиш во одредени ситуации....дефинитивно не е исто времето како времето кога ние бевме деца....ние некако премногу им се секираме, премногу внимание им обраќаме и пак сакаат да се во центарот на вниманието, ама она негативно, со нивните глупости...
Како педагог сметам дека треба внимание секако да им се пружи на децата преку разговор, треба почесто да си ги фалиме, се разбира ако заслужиле, и да ги насочуваме повеќе на оние убави работи, отколку лошите......навиките се стекнуваат уште додека се малечки.....децата сакајте ги со срце, но никогаш не им покажувајте колку ги сакате, зошто знаат да искористат